Aan de ingang van het Bassin van Arcachon ligt de Duin van Pilat, die een geschiedenis van meer dan 4.000 jaar kent. De formatie ervan gebeurde in vijf fasen. Deze enorme zandberg is de hoogste duin van het hele Europese continent. Als u uw vakantie doorbrengt in het Bassin van Arcachon of op een camping in de buurt van de Duin van Pyla en besluit deze te beklimmen, kunt u uw vrienden imponeren door hen in detail uit te leggen hoe de duin is ontstaan. Ontdek ook alles wat u moet weten voordat u de duin beklimt.
Een verhaal van paleobodems
Aan de westkant van de duin vindt u opeenvolgende lagen zand en zwarte organische resten. Deze worden paleobodems genoemd en zijn de overblijfselen van vegetatie die begraven ligt onder zandlagen. De duin bestaat uit vier paleobodems die elk een stap in de formatie van deze toeristische trekpleister vertegenwoordigen.
De eerste paleobodem
De eerste paleobodem, gelegen op de zogenaamde alios, de eerste compacte zandlaag, vormde zich rond 3.500 voor Christus. Tijdens de laatste ijstijd heerste er een koud en droog klimaat. De plek waar de duin ontstond was bedekt met een bos van vegetatie, zoals pijnbomen, die bestand waren tegen lage temperaturen. De kustwinden bedekten deze eerste boslaag met zand, waardoor paleobodem 1 ontstond.
De tweede paleobodem
Tussen 2 en 5 meter boven het strand bevindt zich paleobodem 2. Deze laag is ontstaan door het begraven van een nieuw bos. Vergelijkbaar met het vorige bos werd deze laag tussen 2.000 en 500 voor Christus bedekt met zand. Aan de voet van de duinen ontstond een inmiddels opgedroogd meer, waar sporen van microalgen zijn gevonden. Archeologische vondsten ter plaatse bewijzen dat rond 900 voor Christus mensen zich al langs deze kust hadden gevestigd.
De derde paleobodem
De derde laag, met een hoogte van ongeveer 20 tot 40 meter, wordt de „keukenafvallaag” genoemd. Deze naam verwijst naar de ophopingen van oesterschelpen, mosselen en andere zeeschelpen. Deze laag dateert uit de middeleeuwen, meer bepaald uit de 16e eeuw, toen het klimaat warmer en vochtiger werd.
De vierde paleobodem
Tussen de 18e en 19e eeuw zorgden sterkere winden voor meer zandafzetting langs de kust. Dit leidde tot de vorming van de laatste en hoogste laag van de duin, die een hoogte tot 100 meter bereikte. Deze laag staat ook bekend als de „moderne duin” of „grafduin”. De voortschrijdende zandmassa’s vormden echter een bedreiging voor de kust van Les Landes. Onder Napoleon III werd daarom een campagne gestart om de duin te stabiliseren door het planten van pijnbomen. De laatste paleobodem bestaat uit een aangeplant bos dat werd bedekt door het oprukkende zand. Deze nieuwe duin bepaalt het huidige oppervlak van de Duin van Pilat.